Fenylalanina Zastosowania, działania niepożądane i możliwe działania niepożądane

Podsumowanie

Fenyloalanina jest klasyfikowany jako aminokwasu. Oznacza to, że organizm nie wytwarza fenyloalaniny na własną rękę, ale musi uzyskać od żywności lub suplementów. Aminokwasy służą jako podstawa do syntezy białka w organizmie. Ze względu na fakt, że może on przekroczyć barierę krew-mózg, ma ona bezpośredni wpływ i wpływ na chemię mózgu. Wewnątrz korpusu, fenyloalaninę można przekształcić do tyrozyny, inny aminokwas, który jest stosowany do syntetyzowania dwóch głównych neurotransmiterów: noradrenaliny i dopaminy, z których oba orzeźwiający i ostrości.

Fenyloalanina ma również związek z licznymi działaniami centralnymi układu nerwowego, jak również wpływ na nastrój, odczuwanie bólu, a w pamięci i uczenia się. Ma również wpływ na tłumienie apetytu. Najczęściej stosowane fenyloalaniny obejmują leczenie zapalenia stawów, depresji, migreny, choroby Parkinsona i schizofrenii.

Jako punkt zainteresowania, fenyloalanina jest głównym składnikiem aspartamu, które postrzegane jako jeden z najgroźniejszych dodatków spożywczych stosowanych dzisiaj (1).Two główne składniki fenyloalaniny (aspartam i kwas asparaginowy), są znane jako chiralne komponentów o dwóch izomerów, które nie są nałożone na siebie dwu odbiciami lustrzanymi siebie. Metabolizm rozkłada aspartam do jego konkretnych składników: fenyloalanina, kwas asparaginowy, i metanol. Obawy o zbyt wiele fenyloalaniny w diecie są wątpliwe. W rzeczywistości, bardzo fenyloalanina jest podzielone na acetylooctanu i fumaranu, z których oba są częścią normalnego metabolizmu energetycznego.

Ponieważ kwas asparaginowy i fenyloalaniny są aminokwasami, które występują naturalnie w żywności, które zawierają białka, zdrowe ciało może ich przetwarzania. Nie przyczyniają się do problemów zdrowotnych u większości osobników. Jednakże osoby, u których zdiagnozowano fenyloketonurię powinni unikać aspartamu. Każdy z rozpoznaną taką wadę genetyczną należy czuwać spożycie fenyloalaniny.

Jeden artykuł „Aspartam: zdecydowanie najbardziej niebezpieczna substancja dodawana do większości produktów spożywczych dzisiaj” (2) określa liczbę działań niepożądanych zgłaszanych do FDA dotyczących dodatków do żywności. Według Mercolę (3) (patrz tabela), kilka działania niepożądane związane z aspartamem obejmują te, w poniższej tabeli. Faktycznie, ponad 90 udokumentowanych objawy były związane z aspartamem.

Jeśli chodzi o szereg chorób, które były związane z aspartamem (wyzwalane lub nawet pogarsza konsumpcji), są one zdefiniowane w poniższej tabeli (4) [1]:

Co trzeba wiedzieć 

• Aspartam - sztuczny środek słodzący (nie sacharyna), stosowany jako substytut cukru w ​​ilości napojów i produktów spożywczych. Najczęstsze formy aspartamem są sprzedawane jako Equal® lub NutriSweet®. Według American Cancer Society, to składa się z dwóch aminokwasów, fenyloalaniny i kwasu asparaginowego.

• Fenyloalanina jest uważany za istotny aminokwas korpus musi, ale nie wytwarza sam. Tylko jedną postać fenyloalaniny (L-fenyloalanina) może być przyjęta z żywności.

• Wzór cząsteczkowy L-fenyloalanina jest C9H11NO2. 

Ciało rozkłada aspartam na fenyloalaninę, metanolu i kwasu asparaginowego (5). [2] Podczas wielu konsumentów chodzi o wpływ metanolu ilości metanolu, w wyniku rozkładu aspartamu w organizmie jest niższa niż ta w wielu naturalnych produktów spożywczych organicznych. W rzeczywistości, zgodnie z American Cancer Society, litra dietetycznych wymaga zużycia 55 mg metanolu. Litr soku owocowego? 680 mg (6) [3].

W miarę zużycia dotyczy, US Food and Drug Administration (FDA) zaleca, nie więcej niż 50 mg na kilogram masy ciała. Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zaleca dopuszczalnego dziennego spożycia w dawce 40 mg na kilogram.

Co to oznacza dla konsumentów? Typowa dla dorosłych o wadze około 165 funtów musiałby spożywać więcej niż 3750 mg aspartamu codziennie. Na przykład, 12 uncji dietetycznych zawiera około 192 mg aspartamu. Pakiet zawiera 35 mg środka słodzącego. Ponownie, zgodnie z American Cancer Society, osoby dorosłej ważącej 165 funtów musiałby picia w nadmiar 19 puszki z napojem diety lub spożywania 107 pakietów słodzików przejść zalecanej dawki dziennej (7). [4]

Mechanizm akcji

Fenyloalanina jest przekształcona tyrozyny przez organizm. Tyrozynowej aminokwasy potrzebne do utworzenia białka, a także liczby neuroprzekaźników, takich jak noradrenalina, adrenalina, hormony tarczycy i L-DOPA (8). [5] Jest dobrze wiadomo, że noradrenalina ma wpływ na nastrój, a więc różne formy fenyloalaniny są powszechnie sugerowano w leczeniu depresji.

Fenyloalanina ma ścisły związek z tyrozyny, który różni się od fenyloalaniny przez jedną grupę hydroksylową (OH) (patrz ilustracja na lewej uprzejmości http://pdb101.rcsb.org/). Enzymy hydroksylazy fenyloalanina znajdują się w komórkach wątroby, i umożliwiają przekształcanie fenyloalaniny w tyrozynę.

Nadmiar fenyloalaniny w diecie przyczynia się do ewentualnych zaburzeń psychicznych. Szybka obróbka może odwrócić pewne objawy.

Jak to jest zrobione

Fenyloalanina jest dostępny w handlu w L-, D-, i tworzy DL-fenyloalaninę. Nie są one równe. L-fenyloalanina jest uważany za istotny aminokwas ludzi i białka zawierają tę formę fenyloalaniny.

L „L” z przodu aminokwasy lub innych dodatków oznacza, że ​​znajduje się on w postaci wolnej. Innymi słowy, oznacza to, że aminokwas nie jest przyłączony do innego aminokwasu. L- postać fenyloalaniny jest najczęstszą postacią, w którym aminokwas jest włączona do syntezy białka w organizmie. Jest to fizyczna postać aminokwas występujący w białkach. L-fenyloalanina jest znaleźć w niemal dowolnej żywności, która zawiera białka, takie jak mięso, drób, ryby, mleko i produkty mleczne, produkty sojowe oraz liczbę nasion, orzechów. Aspartam, sztuczny słodzik jest wysoka fenyloalaniny (9) [6].

D- „D” oznacza syntetycznie utworzoną aminokwasu. „L” oznacza Levo (z lewej) i „D” skrót Devo (po prawej). Oznaczenie w lewo lub w prawo określa obrót spiralnej struktury chemicznej cząsteczkowej. Na przykład, niektóre białka w tkankach roślinnych i zwierzęcych są „L” formy aminokwasów, które są uznawane za bardziej kompatybilny z ludzką biochemii. D- postać fenyloalaniny występuje jako środek przeciwbólowy. Klasyfikuje się jako lustrzane odbicie L-fenyloalaniny, wykonanego w laboratorium, D-fenyloalanina, nie stwierdzono w żadnej spożywczych, ale jest wytwarzane w laboratoriach. Funkcja D-fenyloalaniny, przynajmniej w odniesieniu do ludzi, nie została potwierdzona (10). [7]

DL przycisków „DL” oznacza naturalną formę fenyloalaniny powszechnie spotykane w bogatych w białko produktów spożywczych. DL-fenyloalaninę zawiera dwie różne formy fenyloalaniny. W postaci L składa się z naturalnych substancji, które występują w produktach spożywczych bogatych w białko. Na postać D określa syntetycznie utworzoną aminokwasu. DL-fenyloalanina jest powszechnie stosowany w leczeniu depresji i niewielką jako lek przeciwbólowy. Postać DL jest nie tylko skuteczny w pewnych sytuacjach w celu zwalczania bólu, takich jak stany związane z zapaleniem stawów, ale może służyć jako podstawa dla syntezy białka. Ta forma fenyloalaniny kombinacją naturalnych, jak i syntetyczne fenyloalaniny. DL-fenyloalaninę syntetycznie utworzony z 50% D-fenyloalaninę i 50% L-fenyloalaniny.

Krótka historia użytkowania fenyloalaniny

Wczesne badania (circa 1970 i 1980) promuje stosowanie fenyloalaniny w leczeniu niektórych form depresji. Suplementy fenyloalaniny zostały wykorzystane, z różnym wynikiem, dla wielu schorzeń i problemów. Zgodnie z University of Michigan Health System:

Depression: około 3 do 4 g L-fenyloalanina lub 150 do 200 mg DL-fenyloalaninę dziennie.

Wyniki:. Ulepszony nastrój / postawy u osób z depresją (11) [8]

Ból: około 1500 mg na dobę.

Wyniki: Niektóre skuteczność w blokowaniu enzymów, które przyczyniają się do ciała produkowane przeciwbólowych. Mogą być skuteczne w leczeniu niektórych przewlekłego bólu (12) [9].

Alternatywą leczenia opracowano Carl Loder (znany jako Carl Loder Regimen) został użyty jako naturalny metody leczenia stwardnienia rozsianego, który przetwarza i łączy fenyloalaniny z lofepramina (środek przeciwdepresyjny nie jest dostępny w USA), jak i domięśniowego (IM) zastrzyki z witaminą B12. Jednak badania kliniczne nie ustaliła żadnej skuteczności lub wsparcie w korzyściach płynących z tej alternatywnej terapii medycznej w leczeniu SM. Trwają badania w tym obszarze (13) [10].

Objawy niedoboru fenyloalaniny

Braki fenyloalaniny może wywołać jedną lub więcej potencjalnych objawów, w tym między innymi do:

• Problemy z pamięcią i koncentracją
• Brak apetytu
• Brak energii
• Zamieszanie
• Zmniejszona świadomość / czujność

Osoba, która nie posiada niezbędnego aktywność enzymu hydroksylazy fenyloalaniny konwersji fenyloalaniny tyrozyny nie jest w stanie normalnie metabolizmu fenyloalaniny, która powoduje w stanie zwanym fenyloketonuria lub PKU. Zamiast konwersji do tyrozyny, takie nadmierne ilości fenyloalaniny są przekształcane phenylketonurias pojawiających się w moczu. W takich przypadkach nie może przyczyniać się do leczenia upośledzenia umysłowego (14) [11].

PKU może spowodować nieodwracalne uszkodzenie mózgu u dzieci, jeśli nie traktuje się z kilku pierwszych tygodni po urodzeniu. Dzisiaj, przynajmniej w Stanach Zjednoczonych, noworodki są testowane na PKU w ciągu 48 do 72 godzin po urodzeniu. Nieleczone dzieci diagnozuje się nadaktywnością, czasami z autyzmem zachowania, takie jak kołysanie lub ruch ręki chaotyczne (15) [12]. Osoba z rozpoznaną PKU należy unikać pokarmów lub napojów zawierających fenyloalaniny i zaleca się przyjmowanie suplementów tyrozynowych. Ma to zasadnicze znaczenie dla rozwoju mózgu.

PKU zwykle przedstawia się z wielu objawów i symptomów (16) [13], w tym:

• Upośledzenie umysłowe
• Odd postawa
• Niezgrabny chód
• Padaczka
• Wyprysk
• Zaćma
• Zwapnienie mózgu

Badania naukowe brakuje

Brak jest badań naukowych i zainteresowanie fenyloalaniny ile jego potencjał leczenie w wielu sytuacjach medycznych, takich jak leczenie objawów choroby Parkinsona, przewlekłego bólu i depresji. Po początkowym lawinę emocji w latach 1970, 1980 i na początku 1990, kilka poszukiwania język takiego zastosowania zostały przeprowadzone.

Chroniczny ból

D-fenyloalanina przeszedł sporo skupiono w leczeniu przewlekłego bólu. Bardzo niewiele badań zweryfikowano skuteczność D-fenyloalaniny, aby zapewnić sprawdzalne i pozytywne rezultaty. Niewielka liczba badań, które zostały wykonane brak szczegółowo wyniki, i ewentualnie nadzór. W ciągu ostatnich 20 lat, brak kontrolowanych badań klinicznych z randomizacją i wykonywali korzyści fenyloalaniny w radzeniu sobie z bólem przewlekłym. Wymagane jest więcej badań dotyczących skuteczności, jak i bezpieczeństwa dla tego zastosowania. Jednakże, kilka ograniczone badania z wykorzystaniem D-fenyloalaniny w zmniejszaniu bólu przewlekłego zgłoszono nie podają korzystne wpływy na podawaniu placebo.

Fenyloalaniny jako środek przeciwdepresyjny 

Od 1970 roku, szereg badań zostały przeprowadzone w odniesieniu do wykorzystania fenyloalaniny jako wiarygodnego formy leczenia depresji. Podobnie jak w przypadku badań dotyczących jego stosowania w leczeniu przewlekłego bólu, brak badań nie udało się jeszcze wytworzyć weryfikowalne wyniki dotyczące jego wpływu na nastrój, chociaż niektórzy ludzie zgłaszali poprawę nastroju podczas robienia fenyloalaniny. Mechanizm działania fenyloalaniny w produkcji chemicznej mózgu (w tym noradrenaliny i dopaminy) jest uważana za główną siłą podwyższonego nastroju, ale znowu jest wymagane dodatkowe badania w celu sprawdzenia skuteczności.

Fenyloalanina i piroksen były stosowane z różnym wynikiem schizofrenii, ale jego zastosowanie w leczeniu depresji, lęku, zaburzeń dwubiegunowych lub wymaga dalszych badań. Badania przeprowadzone w 2009 ( „zbieżny wzorów skojarzenia wariantach fenyloalaniny hydroksylazy i schizofrenia w czterech niezależnych próbek”) (17) [14] zbadali potencjalny związek pomiędzy mutacjami genów hydroksylaza fenyloalaninowa, schizofrenia, ale brak obserwacji w THE badanie utknęły badania.

Wczesne badania wykazały zdecydowaną poprawę nastroju w grupach osób z rozpoznaniem depresji różnym stopniu. Jedno z badań, opublikowane w 1975 roku, testowane stosowanie DL-fenyloalaniny w grupie 23 pacjentów, u których nie wystąpiła odpowiedź na tradycyjnej MAO. Zostały one podane w zakresie od 50 do 100 mg fenyloalaniny codziennie przez 15 dni. Wyniki wykazały, że 13 pacjentów wykazało polepszenie, po 13 dniach traktowania (18) [15].

W 1977 roku, badania opublikowane w Journal of Neural Transmission przetestowany 20 pacjentów z rozpoznaniem depresji. Dano im 75 mg do 200 mg fenyloalaniny codziennie przez 20 dni. „Znaczące” poprawa nastroju odnotowano w czterech pacjentów, osiem zostały „wyleczone”, a cztery miały łagodne lub umiarkowane odpowiedź na leczenie. Ostatnie cztery wykazał żadnej poprawy. (19) [16]

W 1984 roku przeprowadzono badania łączenia fenyloalaniny selegiliną, leku przeciwdepresyjnego. W badaniu wzięło udział 155 pacjentów z rozpoznaniem depresji. Prawie 90% z pacjentów ambulatoryjnych, biorących udział w badaniu wykazało skuteczne rezultaty, podczas gdy 81% pacjentów hospitalizowanych dały pozytywne wyniki. Te same wyniki odnotowano w 1991 roku w artykule opublikowanym w Journal of Clinical Psychiatry. (20) [17]

Ograniczone badania z podwójnie ślepe porównawczych ustalili, że L-fenyloalaniny i DL-fenyloalaninę mogą być skuteczne w jego zastosowania jako leku przeciwdepresyjnego, podobnego do tego z imipraminy. Starsze (1970) badania określono skuteczność D-fenyloalaniny, w dawce 100 mg dziennie wobec tej samej dawce dziennej imipraminę (21) [18].

Terapeutyczne dawkowanie i wykorzystuje fenyloalaniny na depresję 

Terapeutyczna dawka dla średnich zalecenie D-fenyloalaninę 100 do 200 mg dziennie przy leczeniu depresji (22) [19]. Niemniej jednak, badaniu, dawka ta była mała i krótkotrwałe (60 osób do 30 dni), podczas gdy zarówno doprowadziły do ​​podobnych efektów. Dla większości, fenyloalaniny pracował stosunkowo szybko, w ciągu około 15 dni do zauważalnych zmian.

Inna mała Badania (double-blind) zaangażowany inny małej grupy ludzi (27), która umieszczona pomiędzy 150 i 200 mg DL-fenyloalaninę dziennie. Druga grupa otrzymała 100 do 150 mg dziennie imipraminy. Wyniki po 30 dniach wykazały podobne wyniki statystyczne (23) [20].

Dodatkowe badania obejmujące zastosowanie terapeutyczne fenyloalaniny w leczeniu zaburzeń depresyjnych kontynuowane w 1980 roku, z kilkoma naukowo weryfikowalne i znaczących rezultatów. Jako takie, kontynuując badania na wymagane jest kontrolowane placebo, jak również badania z podwójnie ślepe w odniesieniu do wykorzystania fenyloalaniny depresji.

Choroba Parkinsona

Niektóre badania zostały przeprowadzone w odniesieniu do potencjału fenyloalaniny jako część planu leczenia w celu zmniejszenia objawów choroby Parkinsona. Badania na zwierzętach wskazują na możliwość poprawy fenyloalaniny chodzenie, równowagę, zmniejszoną sztywność, depresja, jak również trudności mowy powszechnie powiązany z warunkami chorobą Parkinsona. Do tej pory nie przeprowadzono badań na ludziach zostały przeprowadzone.

Kiedy przychodzi do zastosowań terapeutycznych fenyloalaniny w leczeniu objawów choroby Parkinsona, kwestie bezpieczeństwa zostały odnotowane. Starsze badania (mid - 1970) wykazali, że zastosowanie aminokwasów, takich jak D-fenyloalaniny i L-metioniny może spowodować więcej szkody niż pożytku, według dwóch badań opublikowanych w czasopismach randki w połowie - 1980.

Nowsza Artykuł opublikowany w Neurology 1993, „stosowanie aspartamu w chorobie Parkinsona" (24) [21] Stwierdziliśmy, że w bardzo małej grupy badanej (18 pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą Parkinsona, wahania wrażliwe mechanicznych białka) podano 600 do 1200 mg aspartamu (lub placebo) w jednej zwrotnicy, podwójnie ślepym badaniu. 600 mg aspartamu odnotowano, aby nie mieć żadnego wpływu na stan silnika lub osocza PA. Z drugiej strony, mg dawki aspartamu 1200 wzrosła plazmy PA, a jednocześnie brak korzyści w wydajności silnika były postrzegane, że nie spadnie albo. W rezultacie stwierdzono, że intensywne stosowanie produktów zawierających substancje słodzące aspartam nie ma żadnego negatywnego wpływu na pacjentów z chorobą Parkinsona.

Efekty i przeciwwskazania do użytkowania boczne 

Uzupełniające formy fenyloalaniny i innych produktów zawierających sztuczne substancje słodzące, takie jak aspartam nie są zalecane dla kobiet w ciąży lub jakiejkolwiek osoby z rozpoznaną cukrzycą, ataki lęku, wstępnie istniejącej pigmentowym czerniaka, wysokie ciśnienie krwi, czy fenyloketonurię.

U kobiet w ciąży, fenyloalanina może negatywnie zmienić rozwoju mózgu w rozwoju płodu. Dotyczy to słodziki takie jak aspartam, które również zawierają wysoki poziom fenyloalaniny.

Interakcje

Fenyloalanina ma potencjał do interakcji i zakłóca wiele leków. Ważne jest, aby każdy pacjent jest leczony lekami, aby zawsze sprawdzić się z lekarzem w sprawie bezpieczeństwa stosowania suplementów fenyloalaniny lub jakichkolwiek produktów, które ją zawierają. Kilka leków z możliwych interakcji z fenyloalaniny obejmują:

Leki przeciwpsychotyczne (w tym leków neuroleptycznych) - L-fenyloalanina może oddziaływać z leków przepisywanych w leczeniu opóźniona dyskineza, co jest stosunkowo powszechnym i poważnym działaniem ubocznym, które mogą wystąpić, gdy jednostki są przy neuroleptyki. Późna dyskineza jest zaburzeniem neurologicznym, które powoduje mimowolne i często nieodwracalnych, opóźnione i zaburzenia ruchów rysami twarzy, a czasami wiąże się z kończyn lub tułowia.

Kilka neuroleptyczne leki, które mogą wchodzić w interakcje fenyloalaniny lub zakłócają obejmują, ale nie ograniczają się do:

• Haloperidol
• Chlorpromazine
• Flufenazyna
• Trifluoperazyna
• Fenytoina (Dilantin)
• Kwas walproinowy (Depakote i Depakene)
• Karbamazepina (Tegretol)

(Inhibitory monoaminooksydazy MAO) - bardziej znany jako leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO są starsze formy leków, które, choć nie powszechnie stosowane obecnie, są jeszcze na rynku. Niektóre z najczęstszych inhibitory monoaminooksydazy, które interferują z fenyloalaniny obejmują:

• Fenelzyny (Nardil)
• Izokarboksazyd (Marplan)
• Siarczan tranylcyprominy (Parnate)

Należy pamiętać, że pacjent przyjmuje którykolwiek z wyżej wymienionych inhibitorów MAO z fenyloalaniny może zainicjować poważny kryzys nadciśnieniowy, który może prowadzić do udaru mózgu lub zawału serca.

Uwaga - każdy biorąc MAO należy unikać jakichkolwiek suplementów i pokarmów zawierających fenyloalaniny.

Lewodopy - Powszechnie przepisywane w leczeniu choroby Parkinsona w celu zmniejszenia objawów, kilka doniesień zauważyli, że fenyloalanina może przyczynić się do zmniejszenia skuteczności lewodopy (marką Sinemet). Uważa się, że fenyloalanina ogranicza wchłanianie lewodopy i może pogorszyć warunki Parkinsona (25) [22].

Baklofen - Absorpcja baklofenu (nazwa handlowa Lioresal) może być przerwana przy użyciu fenyloalaniny. Zwykle przewidziane do zmniejszenia i zapewnić ulgę skurcze mięśni często związane z zaburzeniami chorobą lub zatrzymanie Parkinsona, pacjenci powinni zdawać sobie, aby nie podejmować baklofenu posiłków, a w szczególności te, które mają wysoką zawartość białka, a także z wszelkimi dodatkami lub produktów zawierających fenyloalaniny.

Selegilina - selektywny inhibitor MAO selegilinę (marek Eldepryl lub Deprenyl) w połączeniu z L-fenyloalaniny, może poprawić działanie przeciwdepresyjne fenyloalaniny i powinny być one unikać ich razem.

Wniosek 

Fenyloalanina odgrywa ważną rolę w wielu procesach w organizmie. Jednak zbyt dużo niczego może powodować problemy. Rozważając przyjmowania suplementów lub przy użyciu sztucznych substancji słodzących, należy pamiętać o aktualnym stanie zdrowia. Jeśli zdiagnozowano jakiekolwiek schorzenia, przyznaje się z lekarzem lub farmaceutą odnośnie potencjalnego oddziaływania fenyloalaniny z wszelkimi aktualnie przepisanych leków, over-the-counter produktów, a nawet ziołowe suplementy.